O książce: rok / William Burroughs to amerykański pisarz-beatnik. Urodzony 5 lutego 1914 w St. Louis. Pierwsza książka, powieść Junkie: Confessions of an Unredeemed Drug Addict, ukazała się w 1953 roku. Autor powieści Queer, Naked Lunch, Nova Express, Soft Machine, Miasta czerwonej nocy, „Miejsce martwych dróg”, „Dzicy chłopcy”, „Krainy Zachodu” itp., eseje, opowiadania William Burroughs, pisarz zawsze rzucał wyzwanie swojemu czytelnikowi. W swojej karierze często odrzucał kompozycję linearną i formę sekwencyjnego opowiadania historii. Być może przyczyny tego należy szukać w stanie bolesnego zamętu umysłu, w jakim napisał wiele swoich książek. Jedną z oznak mozaiki językowej Burroughsa jest częste używanie tego samego wyrażenia lub obrazu, ich wielokrotne powtarzanie w różnych dziełach. Można to częściowo wytłumaczyć wielowarstwową pamięcią pisarza, częściowo bałaganem w jego rękopisach i szkicach, a częściowo charakterem techniki pocięcia. Na pierwszy rzut oka takie powtarzanie może wydawać się pozbawione sensu. W rzeczywistości jest to cecha Burroughsa, która nadaje jego twórczości charakter kalejdoskopu, w którym identyczne części nieustannie łączą się w niezliczone kombinacje. Wyprzedzając idee współczesnej fizyki atomowej, jego model świata jest niedefiniowalnym wszechświatem niekończących się transformacji i kombinacji. Uznając konwencjonalną formę powieści za nieodpowiednią do zadania przedstawienia takiego uniwersum, niszczy ją i przekształca w formę adekwatną do przedstawianego przez siebie XX-wiecznego życia. Treść jego książek staje się prawdziwą przepowiednią tego życia. W 1954 roku William Burroughs osiadł w Tangerze, mieście, które stało się katalizatorem jego pisarstwa. Miasto stało się tłem jednej z najbardziej radykalnych przemian stylistycznych w historii literatury: przemiany lakonicznego i poważnego narratora „Junky” w bezkompromisowego i szalonego proroka „Nagiego lunchu”. Dzienniki Lee to fragmenty notatek, szkiców oraz opowiadania napisane w latach 1954–1957 oraz przedstawienie pisemnego dowodu wspomnianego przekształcenia Jamesa Grauerholza